Η ιστορία του νομού μας-Σέρρες

Η πόλη των Σερρών, είναι μια από τις λίγες αρχαίες πόλεις του πολύπαθου ελληνικού χώρου που κατόρθωσε να διατηρήσει αδιάλειπτη ζωή από την αυγή των ιστορικών χρόνων μέχρι σήμερα. Πρώτη φορά εμφανίζεται στην ιστορία στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. Την αναφέρει ο Ηρόδοτος με το όνομα «Σίρις». Μετά τον Ηρόδοτο, τη μνημονεύει ο Θεόπεμπτος ως Σίρρα, το εθνικόν Σιρραίος. Αργότερα, ο Ρωμαίος Τίτος Λίβιος την αποκαλεί Siras (= Σίραι, στον πληθυντικό) και την εντοπίζει στην Οδομαντική. Τέλος, ο Στέφανος Βυζάντιος γράφει: «Σίρις εν Παιονία» και «Σιριοπαίονες».

Αρχαιολογικά ευρήματα από την πρώτη ιστορική εποχή των Σερρών ελάχιστα διασώθηκαν: μερικά μελανομβαφή όστρακα του 6ου ή του 7ου αιώνα π.Χ. στην Ακρόπολη.
Κατά τον 5ο αιώνα, οι Σέρρες αναφέρονται σαν έδρα Επισκοπής και τον 6ο αιώνα είναι μια από τις σπουδαιότερες πόλεις της 7ης Επαρχίας του Βυζαντινού κράτους. Από τον 8ο αιώνα, ο ρόλος των Σερρών στην Ελληνική ιστορία γίνεται πρωταγωνιστικός και η πόλη θεωρείται η πιο επίσημη ανάμεσα στο Νέστο και Στρυμόνα. Οι βυζαντινοί συγγραφείς την αποκαλούν: «μέγα και θαυμαστόν άστυ», «ισχυράν», «αναγκαίαν», «καλήν», «πλουσίαν», «μεγίστην», «αρίστην», «μητρόπολιν», «θεοφρούρητον» κ.λ.π.

Σύγχρονες Παρoιμίες

Οι νέοι μιλούν γράφοντας, για να ακουστούν...

Γραμμένα στους τοίχους

«Κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας»
«Μη σκοτώνετε τα κουνούπια.
Άλλοι σας ρουφάν το αίμα»
«Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση...
Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή»
«Το τελευταίο δέντρο μην το κάψετε.
  Αφήστε το για να κρεμαστείτε»
«Λευτεριά στη Βόρεια Μύκονο»
«Είμαστε αυτοί, που οι γονείς μας λένε
να μην κάνουμε παρέα»
«Ο πολιτσμός σας σταματά
όταν κοπεί το ρεύμα»
«Αράζω, άρα...ζω»
«Φονιάδες των χοντρών, διαιτολόγοι»
«Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια, μισούμε συχνά»
«Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα και χειρότερη διατροφή»
«Περισσότερη γνώση μα λιγότερη κρίση»
«Κατακτήσαμε το διάστημα και χάσαμε το δικό μας πλανήτη